Dzień Dziecka

Dziś w Polsce obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Dziecka. W ten szczególny dzień pragniemy złożyć wszystkim dzieciom najserdeczniejsze życzenia wszystkiego najlepszego, szczęścia, radości, dużo miłości- a zwłaszcza dużo cierpliwości dla nas, dorosłych, bo jak powiedział kiedyś Antoine De Saint- Exupery: „Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym”

Święto to ustanowione zostało decyzją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1954 roku, ale aby uszanować tradycje poszczególnych narodów nie wyznaczono jednej konkretnej daty jego obchodzenia. Dzięki temu Dzień Dziecka w różnych krajach obchodzony jest w różnych terminach i wiążą się z nim różne obyczaje.

Polska, podobnie jak i pozostałe kraje byłego Bloku Wschodniego Dzień Dziecka świętuje 1 czerwca od 1950 roku. Święto to narodziło się jako narzędzie propagandy; zostało wprowadzone podczas akcji zbierania podpisów pod tzw. „apelem sztokholmskim”, który był wyrazem poparcia dla polityki pokojowej i idei atomowego rozbrojenia. Władze komunistyczne chciały się zaprezentować jako te miłujące pokój i włożyły w przygotowanie akcji dużo wysiłku co zaowocowało zebraniem ponad 500 milionów podpisów w różnych krajach (głównie ZSRR). Dziś w większości szkół tego dnia obchodzony jest „dzień sportu” w czasie którego uczniowie mogą rywalizować w różnych, nie zawsze poważnych, konkurencjach. Od 1994 roku w Polsce 1 czerwca mają także miejsce obrady Sejmu Dzieci i Młodzieży, podczas których w poselskich ławach zasiadają dzieci ze wszystkich zakątków Polski by zgodnie z ideą parlamentaryzmu porozmawiać o sprawach ich dotyczących.

Dzieci niemieckie z kolei Dzień Dziecka świętują dwukrotnie. Raz 1 czerwca i drugi raz 20 września. Jest to wynik zjednoczenia Niemiec Wschodnich (NRD) i Zachodnich (RFN) w 1990 roku; Niemcy pragmatycznie uznali, że zamiast kłócić się o datę święta, lepiej jest świętować dwukrotnie. Dwa „Dni Dziecka” obchodzi się również w Japonii, choć na innej zasadzie. Piątego dnia piątego miesiąca (5 maja) obchodzone jest Tango no sekku, Święto Chłopców, jedno z najstarszych świąt w tradycji japońskiej. Tego dnia chłopcy spędzają czas z ojcami, a przed domami wywieszane są papierowe latawce w kształcie karpia. Japończycy wierzą, że ryba ta, która potrafi pływać pod najbystrzejszy nurt, symbolizuje siłę i determinację tak potrzebne w życiu. Karpie mogą też stać się smokami, istotami dobrodusznymi i pełnymi mądrości. Za „święto dziewczynek” uznawane jest natomiast Hina- matsuri, Święto Lalek obchodzone 3 marca. Tego dnia dziewczynki przygotowują wystawę tradycyjnych lalek przedstawiających cesarza i jego najbliższych dworzan. Lalki te, zwane hina-ningyo, mogą osiągać zawrotne ceny, nawet ponad miliona jenów. Zwyczajowym elementem święta jest również uroczysty posiłek i modlitwy o pomyślność dla córek.

W Turcji Dzień Dziecka powiązany jest ze Świętem Niepodległości, które przypada 23 kwietnia. Podobnie jak w Polsce tego dnia dzieci zasiadają w tureckim Parlamencie. Według tradycji połączenie tych dwóch świąt to zasługa Mustafy Kemala Ataturka, pierwszego prezydenta Republiki Turcji. Ataturk uważał, że dzieci są przyszłością narodu i to właśnie im zadedykował Święto Niepodległości, które obchodzone jest na cześć zwołania Zgromadzenia Narodowego w 1920 roku.

W Indiach Dzień Dziecka obchodzony jest 14 listopada, w urodziny Jawaharlala Nehru, pierwszego premiera Indii, który ustanowił to święto. Tego dnia w szkołach zostaje ograniczony panujący w nich zazwyczaj reżim; dzieci zamiast mundurków mogą ubrać się kolorowo, lekcje mają zabawowy charakter, a każdy uczeń otrzymuje różę.